Dr inż. Krzysztof Kulesza

Dr inż. Tomasz Walczykiewicz

Podstawy metodyczne i narzędzia dla prowadzenia monitoringu hydromorfologicznego stanu rzek i potoków

Tematem artykułu jest prezentacja aktualnego stanu prac nad ustalaniem warunków referencyjnych dla wyznaczonych kategorii i typów wód powierzchniowych zgodnie z postanowieniami załącznika II do Ramowej Dyrektywy Wodnej 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Wspólnoty Europejskiej. Ramowa Dyrektywa Wodna [RDW, 2000] ustanawia ramy wspólnotowych działań w dziedzinie polityki wodnej oraz wprowadza w krajach członkowskich Unii Europejskiej obowiązek planowania i zarządzania gospodarką wodną w granicach obszarów dorzeczy. Najważniejszym celem RDW jest osiągnięcie (do 2015 roku) dobrego stanu ekologicznego we wszystkich wyznaczonych kategoriach wód (rzeki, jeziora, wody przejściowe, przybrzeżne i podziemne). W następnych latach ma nastąpić osiągnięcie dobrego stanu wód, tam gdzie aktualne warunki naturalne, techniczne i ekonomiczne, czynią to niemożliwym w pierwszym etapie. W planistycznej pracy nad zrównoważonym rozwojem dolin i zlewni rzecznych jednym z najważniejszych zadań jest ekologiczna waloryzacja. W realizacji tego zadania skutecznym i praktycznym narzędziem będą wyznaczone zgodnie z wymogami Ramowej Dyrektywy Wodnej – WARUNKI REFERENCYJNE, stanowią one punkt odniesienia wobec którego oceniane jest „zdrowie” ekosystemu danego typu wód. W ramach tak określonego zadania RDW wprowadza obowiązek monitorowania i oceny stanu hydromorfologicznych elementów jakości wód powierzchniowych, przy jednoczesnym założeniu, że ww. elementy stanowią wsparcie dla oceny elementów biologicznych i fizykochemicznych służących kwantyfikacji oceny ekologicznego stanu (lub potencjału) wód powierzchniowych. Dlatego ...

Prof. dr hab. inż. Maciej Maciejewski

Dr inż. Tomasz Walczykiewicz

Dotychczasowe doświadczenia związane z wdrażaniem ramowej dyrektywy wodnej

Na tle dotychczasowych doświadczeń związanych z wdrażaniem przepisów prawnych Unii Europejskiej, dotyczących gospodarki wodnej, zaprezentowano potencjalne punkty krytyczne wdrażania Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW) 2000/60/WE w Europie i w Polsce. Przy ocenie możliwych zagrożeń uwzględniono organizację procesu wdrażania, jego finansowanie i harmonogram, jak również problematykę danych. Napięty harmonogram wdrażania Dyrektywy opiera się na sześcioletnich cyklach planowania, z ustaloną logiczną sekwencją poszczególnych działań. Terminowe zrealizowanie każdego z działań pozwala przejść do kolejnego punktu harmonogramu. W tym celu przy wdrażaniu przepisów unijnych konieczne jest skoordynowanie prac i współdziałanie wszystkich instytucji zaangażowanych w całym procesie. Jedynie mobilizacja i integracja środowisk związanych z gospodarką wodną pozwolą na opracowywanie najlepszych rozwiązań, które pozwolą na całkowite wdrożenia postanowień RDW. W ramach wykonanych zadań, zawartych w Dyrektywie, w niniejszym artykule skupiono się na doświadczeniach związanych z realizacją: „Oceny zagrożenia nieosiągnięcia celów środowiskowych dla scalonych części wód”, oraz „Oceny ryzyka nie siągnięcia celów środowiskowych” w pilotażowej zlewni górnej Wisły na obszarze działania Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej w Krakowie i Gliwicach. W zadaniu pierwszym, wynikającym z konieczności opracowania zakresu niezbędnych działań dla zlewni, w pierwszej kolejności, zgodnie z ustaloną w tym celu procedurą, przeprowadzono analizę presji i oddziaływań antropogenicznych dla scalonych części wód powierzchniowych. W dalszym etapie określono dla nich ...