Celem pracy była ocena rozmieszczenia systemu korzeniowego dwóch gatunków surmii - Catalpa bignonioides i Catalpa ovata - uprawianych w nasadzeniach szpalerowych na glebie lekkiej, w warunkach podpowierzchniowego nawadniania kroplowego. Do analizy wykorzystano metodę profilu glebowego Oskampa, umożliwiającą określenie pionowego i poziomego rozmieszczenia korzeni według klas średnic. Badania przeprowadzono w układzie dwuczynnikowym, obejmującym dwa poziomy wilgotności gleby (W1 - nawadnianie przy spadku wilgotności do -40 kPa; W2 - do -20 kPa) oraz gatunek drzewa, a wyniki porównano z wariantem kontrolnym (W0). Stwierdzono, że dla obu gatunków zdecydowana większość systemu korzeniowego koncentrowała się w warstwie 0-30 cm, jednak Catalpa ovata wykazywała większy zasięg pionowy, szczególnie w wariancie W2, w którym korzenie występowały do głębokości 60 cm. Intensywniejsze nawadnianie wpływało na wzrost liczby korzeni, zwłaszcza drobnych (<1 mm), które dominowały w strukturze systemu korzeniowego stanowiąc ponad 60% ich ogólnej liczby. Oba gatunki wykazały wyraźną reakcję na zastosowane warianty nawadniania, przy czym silniejszy efekt stwierdzono u Catalpa ovata. Wyniki potwierdzają, że podpowierzchniowe nawadnianie kroplowe sprzyja rozwojowi korzeni w warstwie przypowierzchniowej oraz zwiększa ogólną masę korzeniową, co może wspierać przeżywalność i stabilność drzew w warunkach gleb lekkich i niedoborów wody. ...
